نیلینگ یا میخ ‌کوبی در ساختمان چیست؟

درحال بارگذاری!

روش نیلینگ یا میخ ‌کوبی یا روش دوخت به پشت، در واقع به روشی اطلاق می‌ شود که طی آن در دیواره ‌های محل گودبرداری شده و سطوح شیب‌ دار، میلگردهای فولادی یا همان نیل‌ ها را با فواصل نزدیک به هم، درون گمانه‌ ها قرار می‌ دهند و سپس با استفاده از دوغاب سیمان درون آن را پر می ‌کنند تا هم میلگردها دچار خوردگی نشوند و هم بین خاک و میلگرد انتقال بهتر نیرو انجام گیرد. هدف از انجام سیستم نیلینگ این است که مانع از رانش و ریزش خاک پشت آن شود و به ‌عنوان دیواره ‌ای پایدار عمل کند.تاریخچه این روش به دهه 60 میلادی در استرالیا بر می ‌گردد که برای پایدارسازی گودبرداری یک تونل استفاده شد و از آن به بعد استفاده از این روش میخ ‌کوبی در سراسر دنیا من‌ جمله ایران رواج پیدا کرد. امروزه از این روش برای گودبرداری در کنار سازه موجود، مقاوم‌ سازی سازه ‌های نگهبان قدیمی، پایدارسازی ترانشه های مجاور راه ‌ها، پایدارسازی ترانشه های خطوط راه ‌آهن و غیره کاربرد دارد

روش اجرای نیلینگ در گودبرداری

در روش میخ ‌کوبی یا نیلینگ مراحل زیر انجام می‌ گیرد:

  1. در ابتدا گودبرداری یا خاک ‌برداری محل مورد نظر انجام می ‌شود. این حفاری باید به ‌صورت مرحله‌ به‌ مرحله از سمت بالا به سمت پایین گود باشد که معمولاً عمق گود برداری برای هر مرحله چیزی بین 2 تا 3 متر است و بستگی به تعداد گمانه‌ ها و نوع خاک دارد و تا حدی است که خاک برای مدت یک تا دو روز بتواند پایدار بماند. نکته‌ ای که باید به آن توجه شود این است که در گودبرداری باید عرض منطقه گودبرداری شده به ‌گونه ‌ای باشد که تجهیزات و دستگاه ‌های اجرای نیلینگ به‌ راحتی در آن قرار گرفته و کار خود را انجام دهند.
  2. در هر مرحله از حفاری و گودبرداری، چاهک ‌ها یا گمانه‌ هایی به ‌صورت افقی و یا مایل به کمک دستگاه‌های حفاری ویژه در دیواره‌ های محل گودبرداری شده یا سطوح شیب‌ دار ایجاد می ‌شود. قطر این گمانه‌ ها معمولاً 10 الی 15 سانتی‌ متر و عمق آن ‌ها معمولاً چیزی بین 5 الی 10 متر است که محل قرارگیری، عمق و تعداد آن ‌ها بستگی به شرایط محل گودبرداری شده، نوع خاک و غیره دارد.
  3. میلگردهای فولادی پیش ‌تنیده به‌ عنوان میخ یا نیل در ضخامت و طول مورد نیاز درون این گمانه‌ ها قرار داده می‌ شود تا به ‌عنوان عاملی برای جلوگیری از رانش و ریزش خاک عمل کند.
  4. با استفاده از دوغاب سیمان درون این گمانه ‌ها را پر می‌ کنند تا انتقال انرژی بین میلگرد و خاک بهتر صورت گیرد.
  5. وقتی دوغاب تزریق شد، با استفاده از یک لایه مش (که از میلگردهای طولی و عرضی تشکیل شده است) سطح دیواره را بتن پاشی یا شاتکریت می ‌کنیم. این لایه ‌نازک و با ضخامت کم است. این لایه برای این ساخته می ‌شود که اولاً جلوی فرسایش سطحی خاک تا جای ممکن گرفته شود و دوما سطح قابل ‌قبول و مناسبی برای ساخت ‌و سازهای بعدی ایجاد می‌ کند.

مزایای روش نیلینگ

سیستم نیلینگ یا میخ ‌کوبی از محبوبیت خوبی بین عوامل اجرایی ساختمان‌ سازی و غیره برخوردار است. این روش که امروزه طرفداران زیادی دارد با تجهیزات و مصالح کمی انجام می ‌پذیرد و سرعت انجام آن بالا است. اجرای پایدارسازی گودبرداری توسط سیستم نیلینگ هزینه بالایی ندارد و فضای زیادی را هم اشغال نمی‌ کند. یکی از مزایای جالب ‌توجه نیلینگ این است که اگر در مواقعی، چاهک ‌ها یا گمانه ‌های حفاری ‌شده، به مانعی برخورد کند، خیلی راحت می‌ توان این نقص را حل کرد و با یک تغییر شیب کوچک، محل حفاری گمانه‌ ها را عوض کرد تا خطراتی نداشته باشد. با تزریق دوغاب درون چاهک ‌ها و گمانه ‌ها باعث افزایش و بهبود مشخصات مکانیکی خاک می ‌شویم.

معایب روش نیلینگ

روش نیلینگ علاوه بر اینکه مزایایی دارد بالطبع دارای معایبی هم است، مانند:

  1. سیستم نیلینگ در مناطقی که جریان آب زیاد است و یا در مکان ‌هایی در مجاورت سیستم فاضلاب و چاه‌ های آب مناسب نیست.
  2. اجرای روش نیلینگ نیاز به مهارت و دانش و تجربه بالا و بررسی‌ های کارشناسی دارد.
  3. اگر در محل اجرای نیلینگ مانعی مانند تأسیسات شهری و غیره وجود داشته باشد دیگر نمی ‌توان آزادانه طول عمق گمانه‌ ها و شیب آن ‌ها را اجرا کرد.
  4. در مجاورت سازه ‌های حساس، قدیمی و فرسوده نمی ‌توان این روش را آزادانه اجرا کرد.
  5. روش نیلینگ در سطحی پایین ‌تر از سطح آب زیرزمینی نباید اجرا شود، ولی در صورت لزوم ابتدا باید آب موجود در خاک از طریق زهکشی تخلیه شود و خاک کاملاً خشک باشد.
  6. سیستم نیلینگ یک سیستم دائمی نیست و طی گذر زمان آب ‌های سطحی به آن نفوذ می ‌کنند، میلگردها دچار خوردگی می‌ شوند، خاک طی فرآیند هوازدگی دیگر مقاومت اولیه خود را ندارد و ممکن است فروبریزد.
  7. پایدارسازی گودبرداری توسط روش نیلینگ برای خاک‌ های آلی، خاک‌ هایی که ریزدانه و بسیار سست هستند و همچنین خاک‌ هایی که درشت‌ دانه با دانه ‌بندی نامناسب و فاقد چسبندگی هستند پیشنهاد نمی ‌شود. ولی از طرف دیگر برای خاک ‌هایی که ریزدانه سخت و چسبنده هستند و همین‌ طور برای خاک ‌های درشت ‌دانه که مقداری درجه چسبندگی دارند، مناسب است.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *